|
|
HET TWEEDE CAEN
Zaterdag 19 juli 1947 is voor de huidige redactie van Ons Eigen Erf een zeer memorabele datum. Immers op die dag verscheen voor de eerste maal in de geschiedenis een uitgave van het veertiendaags orgaan - de allereerste uitgave onder de redactie van “de Gemeenschap” Overloon -, genaamd ‘HET TWEEDE CAEN’.
En dat al in 1947, amper drie jaar na de bevrijding.
De Gemeenschap Overloon kon beschouwd worden als een grote dorpsgemeenschap, waarin alle culturele en sociale verenigingen (dus in feite het gehele dorp) waren ondergebracht.
Een eigen krant! Het denkbeeld van een eigen dorpskrant is in de oprichtingsvergadering van de gemeenschap naar voren gebracht. Het hoofdbestuur nam het denkbeeld over en stelde er een aparte sectie voor in. Die sectie is onmiddellijk aan de slag gegaan en op deze bewuste zaterdag 19 juli 1947 kon iedereen in Overloon met trots dit blad inkijken!
Maar er waren ook mensen, die zich afvroegen of dit niet te hoog gegrepen was. Is Overloon niet te klein voor een krant? Kan de gemeenschap Overloon niet beter nog een poosje wachten om te zien of die gemeenschap stand houdt? Zijn er wel voldoende mensen, die aan deze krant mee willen werken? Vragen en nog eens vragen, maar Harrie van Daal zette door en hij schreef talrijke anekdotes over de geschiedenis van Overloon. Hij noemde zich ook “Harrie van Loon”!
En was het ook niet zo, dat Overloon iedereen verstomd deed staan toen het eerste openluchtspel van stapel liep in de Kleffen? Alleen Bilthoven en Valkenburg waren Overloon voorgegaan! En in het ontredderde Overloon werd gestart met het oprichten van een Oorlogsmuseum dat zijn weerga niet kende. Het was het eerste oorlogsmuseum in Nederland en is nog steeds niet overtroffen!
Wat betekende dit allemaal? Er was sprake van durf en ondernemingsgeest en initiatief en…. toegewijde mensen, berekend op hun taak! De wil om er iets van te maken was duidelijk aanwezig. De samenwerking en eensgezindheid waren erg groot en daarom moest er een dorpskrant komen om de onderlinge betrokkenheid nog meer gestalte te geven. Twee en een half jaar wist men het hoofd boven water te houden, maar toen brak het moment aan dat Harrie van Loon vond dat hij er alleen voor stond en hij stopte er mee!
Het ‘HET TWEEDE CAEN’ was ter ziele!
Dat heeft geduurd tot het najaar van 1975. In Overloon was de politiek sterk gestructureerd en tijdens een politieke bijeenkomst werd er gekeken wat meer aandacht moest krijgen en waar de lijst Overloon zich hard voor wilde maken. Drie belangrijke besluiten werden er genomen. Het gemeenschapshuis, dat nauwelijks gebruikt werd, moest nieuw leven ingeblazen krijgen. Het werd ook zinvol geacht om buurtverenigingen in het leven te roepen en ook de belangstelling om de dorpskrant opnieuw te laten verschijnen, zou onderzocht moeten worden. Deze laatste taak werd uitgevoerd door Len Welbers, Pieter Klaassen en Piet Jeuken.
In februari 1976 verscheen de eerste uitgave van de nieuwe dorpskrant onder de naam ‘ONS EIGEN ERF’ en Nelly van Gemert en Els Vogelsangs meldden zich om mede de redactie te vormen. Ook de tweede uitgave verscheen twee weken later en werd betaald door de Rabobank. Inmiddels bleek de belangstelling erg groot te zijn en bijna iedereen wilde zich abonneren! De wedergeboorte was een feit geworden.
We schrijven nu 2019 en dat betekent dat ONS EIGEN ERF alweer 43 jaar verschijnt! Het heeft zijn doel bereikt en wij hopen dat u nog in lengte van jaren mag genieten van deze dorpskrant, via een papieren of een digitaal abonnement.
De redactie bestaat uit: Piet Jeuken, Henk de Vlam, Germien Martens, Sjaak Verbeek en Jeu Verstraaten.
Zaterdag 19 juli 1947 is voor de huidige redactie van Ons Eigen Erf een zeer memorabele datum. Immers op die dag verscheen voor de eerste maal in de geschiedenis een uitgave van het veertiendaags orgaan - de allereerste uitgave onder de redactie van “de Gemeenschap” Overloon -, genaamd ‘HET TWEEDE CAEN’.
En dat al in 1947, amper drie jaar na de bevrijding.
De Gemeenschap Overloon kon beschouwd worden als een grote dorpsgemeenschap, waarin alle culturele en sociale verenigingen (dus in feite het gehele dorp) waren ondergebracht.
Een eigen krant! Het denkbeeld van een eigen dorpskrant is in de oprichtingsvergadering van de gemeenschap naar voren gebracht. Het hoofdbestuur nam het denkbeeld over en stelde er een aparte sectie voor in. Die sectie is onmiddellijk aan de slag gegaan en op deze bewuste zaterdag 19 juli 1947 kon iedereen in Overloon met trots dit blad inkijken!
Maar er waren ook mensen, die zich afvroegen of dit niet te hoog gegrepen was. Is Overloon niet te klein voor een krant? Kan de gemeenschap Overloon niet beter nog een poosje wachten om te zien of die gemeenschap stand houdt? Zijn er wel voldoende mensen, die aan deze krant mee willen werken? Vragen en nog eens vragen, maar Harrie van Daal zette door en hij schreef talrijke anekdotes over de geschiedenis van Overloon. Hij noemde zich ook “Harrie van Loon”!
En was het ook niet zo, dat Overloon iedereen verstomd deed staan toen het eerste openluchtspel van stapel liep in de Kleffen? Alleen Bilthoven en Valkenburg waren Overloon voorgegaan! En in het ontredderde Overloon werd gestart met het oprichten van een Oorlogsmuseum dat zijn weerga niet kende. Het was het eerste oorlogsmuseum in Nederland en is nog steeds niet overtroffen!
Wat betekende dit allemaal? Er was sprake van durf en ondernemingsgeest en initiatief en…. toegewijde mensen, berekend op hun taak! De wil om er iets van te maken was duidelijk aanwezig. De samenwerking en eensgezindheid waren erg groot en daarom moest er een dorpskrant komen om de onderlinge betrokkenheid nog meer gestalte te geven. Twee en een half jaar wist men het hoofd boven water te houden, maar toen brak het moment aan dat Harrie van Loon vond dat hij er alleen voor stond en hij stopte er mee!
Het ‘HET TWEEDE CAEN’ was ter ziele!
Dat heeft geduurd tot het najaar van 1975. In Overloon was de politiek sterk gestructureerd en tijdens een politieke bijeenkomst werd er gekeken wat meer aandacht moest krijgen en waar de lijst Overloon zich hard voor wilde maken. Drie belangrijke besluiten werden er genomen. Het gemeenschapshuis, dat nauwelijks gebruikt werd, moest nieuw leven ingeblazen krijgen. Het werd ook zinvol geacht om buurtverenigingen in het leven te roepen en ook de belangstelling om de dorpskrant opnieuw te laten verschijnen, zou onderzocht moeten worden. Deze laatste taak werd uitgevoerd door Len Welbers, Pieter Klaassen en Piet Jeuken.
In februari 1976 verscheen de eerste uitgave van de nieuwe dorpskrant onder de naam ‘ONS EIGEN ERF’ en Nelly van Gemert en Els Vogelsangs meldden zich om mede de redactie te vormen. Ook de tweede uitgave verscheen twee weken later en werd betaald door de Rabobank. Inmiddels bleek de belangstelling erg groot te zijn en bijna iedereen wilde zich abonneren! De wedergeboorte was een feit geworden.
We schrijven nu 2019 en dat betekent dat ONS EIGEN ERF alweer 43 jaar verschijnt! Het heeft zijn doel bereikt en wij hopen dat u nog in lengte van jaren mag genieten van deze dorpskrant, via een papieren of een digitaal abonnement.
De redactie bestaat uit: Piet Jeuken, Henk de Vlam, Germien Martens, Sjaak Verbeek en Jeu Verstraaten.